قرآن 4 | تدبر چیست؟

تدبر همین کاری است که الان دارید در مقابل این نوشته‌ها می‌کنید. گوینده صحبت می‌کند، شما گوش می‌دهید و می‌فهمید. نویسنده می‌نویسد، شما می‌خوانید و می‌فهمید. فعالیت ویژه‌ای نیست، بلکه منسجم فهمیدن حرف‌های گوینده و نوشته‌های نویسنده است. اما اگر کسی بخواهد این مطالب پراکنده پی‌گیری کند، واقعا چه می‌فهمد؟
تدبر یعنی اگر پای سخنرانی خدا نشستید، آن را کلمه‌کلمه‌های پراکنده نشنوید. چون سخنرانی خدا کلمات مجزا از هم نیست. هر سوره یک سخنرانی است؛ خدا در هر سوره یک سخنرانی برای یک هدف خاص کرده و می‌خواسته فرد یا جامعه را یک قدم رشد دهد. حتی وقتی یک آدم عاقل حرف می زند، پراکنده حرف نمی‌زند. چه برسد به خدا. خدای حکیم علی الاطلاق که می‌خواهد در یک سوره با ما حرف بزند، حتماً پراکنده حرف نمی‌زند. پس چرا اغلب افراد خیال می‌کنند قرآن کشکول است مجموعه‌ای از سخنان پراکنده است. مثل این که کسی این چنین سخن بگوید:
تدبر چیز خوبی است، گفتم چیز، چیز در انگلیسی یعنی پنیر، گفتم پنیر راجع به پنیر صحبت کنیم برای تهیه پنیر شیر را تا 30 درجه سانتی‌گراد گرم می‌کنیم. گفتم سانتی‌گراد...

یادداشت 4 | یادت مرا فراموش!

خودفراموشی آفت امر به معروف و نهی از منکر
درباره ما مسجدی‌ها و بسیجی‌ها مشکل “خود فراموشی” یکی از آسیب‌‌های جدی است. منشاء این مشکل همان نگاه به بیرون است، یعنی ما از اول می‌گوییم باید به دیگران بهره‌‌ای برسانیم و آن‌ها را هدایت کنیم.
یکی از آفات مذهبی بودن این است که با عطف توجه به دیگران، از خود غافل می‌شویم. آن‌چه در عالم ما اتفاق می‌افتد، این است که انسان وقتی نگاهش به بیرون افتاد، دیگر احساس نمی‌کند برای خودش کاری انجام بدهد و به مرور زمان دچار “خودفراموشی” می‌شود، مخصوصاً این گرفتاری برای کسانی که در عالم تربیت وارد می‌شوند افزایش پیدا می‌‌کند. علتش این است که در عالم تربیت نگاه به اصلاح امور جامعه و نقد دیگران است و آدم همیشه تجزیه و تحلیل می‌کند که فلانی چه گفته و فلانی چه کار کرده و فلانی با فلانی دعوایش شده است، همه‌اش حرف از دیگران است. با فرض این که این انگیزه‌ها، انگیزه‌های درست و خوبی هم باشد اما در عین حال اثر طبیعی این قضیه این است که ذهن انسان دائماً معطوف به دیگران است و دیگران را راحت مورد نقد قرار می‌دهد و در عین حال غفلت از خود به وجود می‌آید.

سنگر محله | پیش‌شماره 4 | محله شهدا

دریافت
حجم: 1.61 مگابایت
توضیحات: با قابلیت چاپ در اندازه A3

مطالب این شماره:

سرمقاله: توهم جنگ بسیج و مسجد

قرآن: تدبر چیست؟

یادداشت: یادت مرا فراموش

مصاحبه با حجت الاسلام ناسخیان، امام جماعت مسجد المهدی (عج)

به همراه داستانک، خاطره، ایام و...

سنگر محله | پیش شماره 4 | فاز4 مهرشهر و گلشهر

دریافت
حجم: 2.51 مگابایت
توضیحات: با قابلیت چاپ در اندازه A3

مصاحبه 3 | مسجد، سنگر مبارزه با دشمن درونی است

گفتگوی سنگر محله با حجت الاسلام والمسلمین موسوی
امام جماعت مسجد جامع پیامبر اعظم (ص) فاز4 مهرشهر

پیش‌نوشت: حاج آقا موسوی امام جماعتی هستند که علاوه بر داشتن فکرها و ایده های نو برای اداره مسجد، خودشان هم پای کار اجرای این ایده‌ها هستند. با اینکه چند ماه بیشتر از حضور ایشان در این مسجد نمی‌گذرد، تحولات زیادی در جنبه‌های گوناگون بوجود آمده که از عزم جدی ایشان برای تبدیل این مکان مقدس به سنگری برای محله حکایت دارد. هرچند به قول خودشان این امر جز با همکاری هیئت امنا، نمازگزاران و به‌ویژه جوانان تحقق نخواهد یافت.
در ادامه نظر شما را به بخش اول مصاحبه با ایشان جلب می‌کنیم. لازم به ذکر است که بخش دوم این مصاحبه  ان‌شاءالله در شماره های آینده و به صورت موضوع محور از نظر خواهد گذشت.

احکام 2 | در دلت نیت کن!

همه خبردار می‌شوند که آقا دارد چه نمازی می‌خواند: «سه رکعت نماز مغرب می‌خوانم قربتا الی الله». برای نیت کردن نیازی نیست زبانمان کاری کند. کار دل است!‍
(ر.ک توضیح المسائل امام، مسئله 943)

مصاحبه 2 | همه‌اش به برکت «شهدا» است...

گفتگوی صمیمانه سنگر محله با حجت الاسلام والمسلمین سید علی اکبر حسینی
امام جماعت مسجد فائق

سنگر محله: حاج آقا این که می‌گویند «مسجد سنگر است» یعنی چه؟
سنگر پناهگاهی است که جان پناهندگان را از تیرهای دشمن حفظ می‌کند. از پشت این سنگر می‌توانند دشمن را رصد کنند، فعالیت‌های آن را ببیند و فعالیت مناسب را انتخاب کنند. مسجد پناهگاه از شیاطین جن و انس است. نمازی که در مسجد است، شیاطین را دور می‌کند. در حدیث داریم که شیطان پیوسته از مومنین بیمناک است و تا موقعی که مومن به نمازهای پنج‌گانه خود اهتمام می‌ورزد، وسوسه و آشوب نمی‌کند.

یادداشت 3 | مُحرم؛ رسانه‌ی اصلاح‌گرِ جامعه‌ی ما

زیاد برایتان اتفاق افتاده که وقتی در مقابل تلویزیون قرار می‌گیرید، مدام با کنترل از راه دور، از این شبکه به آن شبکه، کانال‌های تلویزیونی را تغییر می‌دهید. البته کسانی که از ماهواره استفاده می‌کنند که دیگر هیچ!، از دایره‌ای بسیار بسیار وسیع برای انتخاب برخوردارند. این انتخاب‌ها می‌تواند هر برنامه‌ای منطبق با علایق و توجه مخاطبان باشد، از برنامه‌های آموزشی و مذهبی و دینی گرفته تا موزیک ویدئوها و ترانه‌های خوانندگان این ور آب! و آن ورآب! و حتی سریال‌های فارسی وان و یا شبکه من و تو!!. در کنار این جریان، فضای جدید ایجاد شده توسط رسانه‌ها، حتی پیامک‌های تلفن همراه، شما و ما ر‌ا روزانه و هر لحظه در معرض پیام‌هایی قرار می‌دهد که همه این‌ها زندگی و روابط اجتماعی و فردی را تغییر می‌دهد.

یادداشت 3 | بیایید شورش را دربیاوریم!

در رثای شور حسینی
بارها این جمله را شنیده‌ایم: عزاداری هم شور می‌خواهد و هم شعور. اما این جمله معمولا به نفع شعور و به ضرر شور تمام می‌شود. بله قطعا هر چه فهم ما از پیام اباعبدالله –علیه السلام- و نهضت او بالاتر رود اشکمان با ارزش‌تر خواهد بود. اما حسین –علیه السلام- شعار شیعه است و باید فریاد زده شود. اصلا هر آنکه شعورش بیش، شورش بیشتر! اصلا همین‌ها باید شورش را دربیاورند!
ائمه اطهار –علیهم السلام- در ماندگاری پیام عاشورا تلاش زیادی را به کار بسته‌اند. چه روایت‌هایی که در مدح مادحین اباعبدالله-علیه السلام- وارد نشده و چه ثواب‌هایی که برای عزادار او نوشته نشده. زیارت اربعین هم که از نشانه‌های مؤمن است. ذلِکَ وَمَن یُعَظّمْ شَعَائِرَ اللّهِ فَإِنّهَا مِن تَقْوَى الْقُلُوبِ (حج/32)

سرمقاله 3 | سیاهی های دوست داشتنی

سینما با همه رنگ و لعاب و صدا و نور و موسیقی‌اش آن قدرها که خیال می‌کردند، دوست‌داشتنی نیست. شاهدش هم این که حاضر نیستیم از کارمان بزنیم و به سینما برویم و این یعنی سینما به درد زمان بیکاری می‌خورد! تازه در سینما برای این که بتوانند همه توجه‌مان را جلب کنند، باید چراغ‌ها خاموش شوند تا فیلم بتواند ما را در اختیار خودش بگیرد. به خاطر همین هم باید گفت که این تاریکی دوست‌داشتنی نیست.
اما یک تاریکی دیگری هم هست که هم دوست‌داشتنی است و هم جلوه‌گری‌های بی‌مزه سینما را ندارد. اصلا در این تاریکی رنگ و نور و صدا و موسیقی را کنار می‌گذارند و حتی در و دیوارها و لباس‌ها را هم سیاه‌پوش می‌کنند تا هیچ چیز نتواند توجه‌ها را جلب کند. باید قبول کنیم که این، یک اتفاق ساده نیست، چیز عجیبی است، چیزی از جنس معجزه...